Interview met Manon Hofstra
Wie is Manon Hofstra?
Ik ben geboren op 8 april 1978 in Alphen aan de Rijn en opgegroeid in Leiden. Al vanaf jongs af aan had ik een voorkeur voor creatieve vakken. In 2005 ben ik dan ook afgestudeerd aan de kunstacademie in Den Haag in de richting grafische en typografische vormgeving. Vorig jaar ben ik mijn eigen bedrijf in grafische vormgeving gestart, genaamd 'Dare to Design'.
Is dit je eerste boek?
Ja, eigenlijk ben ik geen schrijfster. Ik werk al zo'n 10 jaar in de wereld van grafische vormgeving en heb voor een uitgeverij, een internet bedrijf en een reclamebureau gewerkt. Ik ben dus, zoals ze dat zeggen, gepokt en gemazeld in deze tak van sport. Het boek heeft 124 pagina's en bevat veel foto's. 'Een goede foto zegt meer dan duizend woorden' is een oud gezegde. Ik ben de bedenker van het totale concept en de verschillende voorbeelden.
Waar gaat het boek over?
Het boek gaat dus over de invloed van reclame op je geest. Het is onvoorstelbaar hoeveel informatie er onbewust blijft hangen. Er staan heel veel voorbeelden in het boek die je zullen aanzetten tot nadenken.
Het is zo geschreven dat het zowel interessant is voor de grote massa als voor de wereld van grafische vormgeving. Aansprekende foto's en prikkelende stellingen moeten van dit boek een makkelijk leesbaar geheel maken. Zie het ook niet als wetenschappelijk uitputtend onderbouwd. Uiteindelijk ben ik vormgever en geen wetenschapper en geef ik gewoon mijn mening.
Kun je er eentje noemen?
Een aardig voorbeeld is Axe. Eigenlijk een heel eenvoudig product. Met de reclamecampagne is er een Axe-effect gecreëerd waarbij vrouwen zich onvoorstelbaar tot je aangetrokken voelen als je dit gebruikt. Heel knap natuurlijk dat ze nu een product verkopen dat Anti-hangover heet. Erg leuk ook hoe ze dat vervolgens doortrekken door bijvoorbeeld in Colombia een vrouwelijk patrouille team op pad te sturen om mannen te checken op het Axe-effect. Ik heb genoeg voorbeelden van mannen die dit product gewoon kopen zonder dat ze vooraf geroken hebben of ze de geur ook lekker vinden.
Zijn de foto's allemaal zelf gemaakt?
Ja, alleen de foto van de zuurstofbar is opgestuurd door de leverancier (2BO2). Fotografie is een grote hobby van mij en ook in mijn werk gebruik ik dit veel. De fotografie en de opmaak is belangrijk in dit boek, dat maakt het ook interessant voor grafisch ontwerpers.
Waarom ben je dit boek gaan schrijven?
Op de kunstacademie heb ik het boek gemaakt als afstudeeropdracht. Voor het afstuderen maak je zelf de keuze waarmee je wilt afstuderen en dit is iets wat dicht bij mij staat. Tijdens de expositie waren de kritieken dermate lovend dat ik besloten heb het boek uit te brengen. Dit heeft nog wel anderhalf jaar geduurd, maar er zit dan ook een behoorlijk verschil tussen het afstudeerproject en het boek. Ik wilde het perfect hebben, er moesten nieuwe teksten komen en betere fotografie. Die paar maanden die je op de academie krijgt zijn gewoon niet voldoende. Het boek was goed, maar het kon beter, vond ik.
Waar heb je de modellen voor de foto's vandaan gehaald?
De modellen zijn allemaal vrienden of oud-collega's van mij. Ik was bang dat het erg moeilijk was om vrijwilligers te vinden. Maar het bleek juist dat iedereen heel graag mee wilde werken. En er ook trots op is om in het boek te staan.
Wat wil je met het boek bereiken?
Dat consumenten meer nadenken over het feit dat ze beïnvloed worden door reclame en dat bedrijven meer nadenken over de manier waarop ze communiceren. Waarom zou je niet communiceren met een maatschappelijk belang? Er zijn nu al bedrijven die een maatschappelijk probleem in hun campagnes aan de orde stellen in plaats van een product of verkooppraatje. Bijv. Unilever die in de reclames van Dove laat zien dat dikkere vrouwen ook mooi zijn. De magere modellen worden momenteel al op de catwalk in Milaan geweerd. Hiermee laat Unilever dus zien dat het een meedenkend en innovatief bedrijf is, dat voorop loopt. Iets waar veel mensen zich juist willen identificeren. Het mes snijdt dus aan twee kanten. En daarbij komt dat de meeste vrouwen gelukkig niet zo mager zijn als de meeste modellen. Een ander voorbeeld is Heineken, die in zijn reclames oproept tot het matigen van alcohol. Compleet in strijd met het product zou je zeggen. Maar Heineken doet dit ook om te voorkomen dat de regering strengere regels maakt tegen alcoholgebruik. En daarbij zal de consument denken dat Heineken verantwoord met zijn klanten omgaat.
En blijf je nu schrijven?
Wie weet, als ik nog een ingeving krijg voor een boek zou ik daar zeker iets mee doen. Het is een geweldige ervaring. Een boek is erg veel werk en momenteel heb ik het heel druk met mijn eigen bedrijf en ontwerpen is toch waar mijn hart ligt. Wel probeer ik voor mezelf ethisch verantwoord te ontwerpen waarbij ik wel gedurfde commerciële acties bedenk. Dat is tenslotte ook het uitgangspunt van mijn bedrijf, unieke ontwerpen passend bij mijn klant zodat ook zij succesvol kunnen zijn in hun business.